Hipoglikemia:
Podczas podawania insuliny może wystąpić u Ciebie hipoglikemia, czyli zbyt niskie stężenie cukru we krwi. Pojawia się zwykle wtedy, gdy poziom cukru we krwi jest niższy, niż 3,3 mmol/l (60 mg/dl).
W miarę obniżania się poziomu cukru możesz odczuwać:
• Drżenie rąk,
• Zimny pot,
• Wilczy apetyt,
• Bladość skóry,
• „Szybkie bicie” serca,
• Możesz dziwnie się zachowywać,
• Możesz mieć trudności w koncentracji lub doświadczać podwójnego widzenia.
Hipoglikemię wywołują najczęściej:
• Niedostosowana dawka insuliny lub leku hipoglikemizującego do aktualnego poziomu cukru we krwi (zbyt duża lub źle rozłożona dawka insuliny, nieprawidłowe miejsce wstrzyknięcia, zbyt duża przerwa między wstrzyknięciem a spożytym posiłkiem),
• Błędy w odżywianiu (ominięcie posiłku lub zbyt mały posiłek),
• Zbyt duży, nagły wysiłek fizyczny,
• Ubytek masy ciała,
• Spożycie alkoholu,
• Narkotyki.
Może się zdarzyć, że nie będziesz odczuwać wczesnych objawów hipoglikemii, dlatego tak ważny jest pomiar poziomu cukru. Czasem, gdy stężenie glukozy we krwi obniża się bardzo szybko, objawy niedocukrzenia mogą być odczuwane przy poziomie glikemii większym niż 60 mg/dl (3,3 mmol/l). W przypadku lekkiej hipoglikemii należy spożyć doustnie 5–20 g glukozy (np. w płynie lub w tabletkach) lub sacharozę (np. w postaci soku owocowego lub słodkiej herbaty).
Bardzo ciężka hipoglikemia może prowadzić nawet do utraty przytomności, drgawek, śpiączki i doprowadzić do stanu zagrożenia życia.
Aby przeciwdziałać ciężkiej hipoglikemii, osoba z cukrzycą powinna zawsze mieć ze sobą glukagon (hormon podnoszący stężenie glukozy we krwi).
W sytuacji ciężkiej hipoglikemii należy go podać w formie zastrzyku.
Hiperglikemia:
Przy niedostatecznym leczeniu cukrzycy lub przy dodatkowej chorobie może dochodzić do hiperglikemii. Poziom cukru we krwi zwiększa się wtedy do 135 mg/dl (7,5 mmol/l) lub wyższych wartości.
Stan ten może występować przejściowo lub w sposób przewlekły.
Na znaczną hiperglikemię wskazują takie objawy, jak:
• Nadmierne pragnienie,
• Oddawanie dużych ilości moczu,
• Utrata apetytu, chudnięcie,
• Osłabienie, senność,
• Nudności, wymioty, bóle brzucha i głowy,
• Uczucie pieczenia w jamie ustnej,
• Przyspieszenie tętna,
• Zaróżowienie skóry.
Hiperglikemię wywołują najczęściej:
• Zaniedbania w samokontroli (błędy insulinoterapii – zbyt mała dawka insuliny lub pominięcie zastrzyku, pominięcie dawki leku doustnego),
• Błędy dietetyczne (zbyt duża ilość węglowodanów w posiłku),
• Zbyt mała aktywność fizyczna,
• Dodatkowa choroba (infekcja, gorączka, zatrucie pokarmowe, uraz, operacja).
Jeśli zauważysz u siebie opisane objawy, należy natychmiast zbadać poziom cukru we krwi i acetonu w moczu. Wykrycie acetonu i wysokiego stężenia glukozy w moczu może świadczyć o wystąpieniu kwasicy ketonowej. Jej objawem może też być zapach „kwaśnych jabłek” w wydychanym powietrzu.
Skontaktuj się ze swoim lekarzem lub – jeśli lekarz zdecydował o tym na wcześniejszych wizytach – podaj dodatkową dawkę szybkodziałającego analogu lub insuliny klasycznej krótkodziałającej.
Hiperglikemia może także być wynikiem infekcji lub innej choroby z towarzyszącą gorączką. Zwiększa się wtedy zapotrzebowanie na insulinę i może pojawiać się aceton w moczu. Hiperglikemia jest zjawiskiem szkodliwym, gdyż prowadzi do odwodnienia i utraty ważnych dla prawidłowej czynności organizmu substancji (sodu, potasu, fosforu, magnezu i in.), dlatego należy także uzupełnić niedobór wody i soli mineralnych.